popruć

popruć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk IIIa, poprućpruję, poprućpruje, poprućpruty {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}spruć wiele czegoś albo spruć coś w wielu miejscach lub całkowicie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Popruć wełniane czapki. Popruć starą kurtkę. Popruć sukienki do przeróbki. Włóczka z poprutego swetra. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pokaleczyć, pouszkadzać z broni palnej': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciało poprute kulami. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'pognać, popędzić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zawodnicy popruli przed siebie. Samochód popruł przez miasto. {{/stl_10}}